พี่ชายผู้เป็นเสมือนหัวหน้าครอบครัว
พ่อแปะ - น้องชายของหลวงพ่อ

หลวงพ่อเป็นพี่ชายคนโตของครอบครัว พ่อตายตั้งแต่หลวงพ่ออายุได้ ๑๕ ปี ท่านจึงเป็นเสมือนหัวหน้าครอบครัว เลี้ยงดูน้องๆ ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก หลวงพ่อท่านใจเย็น ไม่มีความโกรธมาแต่เด็ก เป็นคนรักครอบครัว รักแม่ รักน้อง

หลวงพ่อพาผมทำนามาแต่เล็ก ให้ผมเลี้ยงควาย หลวงพ่อก็ไถนา ครั้งหนึ่งหลวงพ่อพาผมไปเลื่อยไม้มาซ่อมบ้าน เป็นคันเลื่อยมืออาศัยแรงท่านเป็นผู้ส่ง ผมเป็นคนจับเบาๆ ผมทำไม่ถูกท่านก็คอยบอก พอบอกหลายครั้งผมก็โมโห พูดกระแทกไปว่า “เอ้า กูไม่ช่วยทำมันดอก”  แล้วออกไปนั่งใต้ต้นไม้ โกรธพี่ชายว่าข่มเหงให้เราทำงานแต่เล็ก ท่านก็ไม่ว่าอะไรแถมยังหัวเราะ ทำงานคนเดียว กุกๆ กักๆ อยู่นาน  พอสังเกตเห็นเราดีขึ้นแล้วก็เรียก “มา มา มันจะไม่แล้ว” ผมก็เต็มใจไปช่วย เสร็จก็ช่วยกันหามกลับบ้าน ท่านเลือกข้างที่หนักให้ผมอยู่ปลายข้างที่เบา

ตลอดชีวิตหลวงพ่อ ผมแทบจะไม่เห็นท่านแสดงความโกรธในเรื่องใดๆ เลย