คำปรารภ

ไม่ว่าสิ่งใดหรือใครก็ไม่สามารถทำให้เราทุกข์ใจได้   เหตุร้ายอาจทำให้เราสูญเสียทรัพย์  เชื้อโรคอาจทำให้เราเจ็บป่วย  อุปสรรคอาจทำให้เราทำงานเหนื่อยกว่าเดิม  คำพูดของใครบางคนอาจทำให้ผู้อื่นเข้าใจเราผิด  แต่ทั้งหมดนี้ไม่อาจยัดเยียดความทุกข์ให้แก่จิตใจของเราได้เลยหากว่าใจของเราไม่เปิดช่องหรือร่วมมือด้วย  เป็นเพราะเราวางใจไม่ถูก  ความทุกข์จึงได้โอกาสหรือถึงกับถูกเชื้อเชิญให้เข้ามารบกวนจิตใจของเรา กลายเป็นการซ้ำเติมตนเอง

เราไม่สามารถควบคุมบงการผู้คนและโลกรอบตัวให้เป็นดั่งใจ  มิอาจคาดหวังหรือเรียกร้องให้มีแต่สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับเรา อย่าได้มีสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามาในชีวิตเลย   แต่อย่างน้อยมีสิ่งหนึ่งที่เราทำได้นั่นคือ การวางใจให้เป็นไม่ว่าอยู่ในสถานการณ์ใด   ยามปกติก็ไม่หาทุกข์มาใส่ตัว  ยามสุขก็ไม่หลงเพลินหรือประมาท  ยามทุกข์จิตก็ไม่ตกต่ำย่ำแย่ ซ้ำยังหาประโยชน์จากมันได้  หากวางใจเป็นควบคู่ไปกับการทำความเพียร บำเพ็ญความดี ชีวิตก็จะเป็นสุข สงบเย็น และเป็นประโยชน์ สมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์

หนังสือเล่มนี้มีที่มาจากการบรรยายของข้าพเจ้าในหัวข้อเดียวกัน เมื่อวันที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๕๙ ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล กรุงเทพ ฯ อันเป็นส่วนหนึ่งของงานแสดงธรรมและปฏิบัติธรรม ซึ่งชมรมกัลยาณธรรม ได้จัดขึ้น เพื่อน้อมถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ขณะที่ยังทรงประชวรอยู่   ชมรมกัลยาณธรรมเห็นว่ามีประโยชน์ น่าพิมพ์เผยแพร่ ข้าพเจ้าจึงได้ปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะแก่การจัดพิมพ์

ขออนุโมทนาชมรมกัลยาณธรรม  ที่มีกุศลฉันทะในการจัดงานแสดงธรรมและจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้เป็นธรรมทาน  หวังว่าหนังสือเล่มนี้จะมีประโยชน์แก่ผู้อ่านในการทำจิตควบคู่กับการทำกิจ เพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน เป็นบาทฐานแห่งการพัฒนาตนจนเข้าสู่กระแสแห่งพระนิพพาน  พร้อม ๆ ไปกับการอุปถัมภ์บำรุงพระศาสนาให้มั่นคงยั่งยืนสืบไป

พระไพศาล วิสาโล
๕ กุมภาพันธ์  ๒๕๖๐